در چیلرها، سیالاتی مانند آب خالص یا محلول آب و گلیکول به عنوان مبرد ثانویه یا مایع انتقال حرارت استفاده می‌شوند. انتخاب سیال مناسب بسته به دمای کاری، شرایط محیطی، هزینه‌های عملیاتی و الزامات نگهداری متفاوت است. در ادامه، به بررسی جزئیات آب خالص و ترکیب آب و گلیکول در سیستم‌های سرمایشی و چیلرها می‌پردازیم.
آب (Water)
✅ مزایا:
- راندمان حرارتی بالا: آب دارای ظرفیت حرارتی بالا و رسانایی گرمایی مناسبی است که انتقال حرارت مؤثری را فراهم می‌کند.
- دسترسی آسان و کم‌هزینه: به راحتی در دسترس است و هزینه اولیه پایین دارد.
- عدم سمیت: برای محیط زیست و انسان خطر کمتری دارد.
- ویسکوزیته پایین: جریان راحت‌تری دارد و باعث کاهش افت فشار و مصرف انرژی پمپ‌ها می‌شود.
❌ معایب:
- یخ‌زدگی در دمای زیر صفر: در مناطق سردسیر، آب در دمای پایین یخ می‌زند و می‌تواند باعث ترکیدگی لوله‌ها و آسیب به تجهیزات شود.
- خوردگی: در صورت عدم کنترل کیفیت آب (مثل سختی بالا یا pH نامناسب)، موجب زنگ‌زدگی و رسوب‌گذاری در سیستم می‌شود.
- رشد باکتری و جلبک: درصورت رکود و عدم جریان مناسب، آب می‌تواند محل رشد باکتری‌ها و جلبک شود.
🏢 کاربردها:
- چیلرهای تراکمی و جذبی در مناطق معتدل یا سیستم‌های بسته‌ای که خطر یخ‌زدگی وجود ندارد.
- سیستم‌های تهویه مطبوع ساختمان‌ها و صنایع.
ترکیب آب و گلیکول (Water + Glycol)
✅ مزایا:
- ضد یخ: گلیکول نقطه انجماد آب را پایین می‌آورد، بنابراین در مناطق سردسیر، از یخ‌زدگی جلوگیری می‌کند.
- محافظت در برابر خوردگی: افزودن مواد ضد خوردگی به ترکیب گلیکول، سیستم را در برابر زنگ‌زدگی و رسوب محافظت می‌کند.
- کاهش رشد باکتری‌ها: گلیکول به عنوان یک مهارکننده زیستی (biocide) عمل می‌کند و مانع رشد باکتری‌ها و جلبک‌ها می‌شود.
❌ معایب:
- کاهش راندمان حرارتی: ظرفیت حرارتی و ضریب انتقال حرارت محلول گلیکول کمتر از آب است، بنابراین راندمان انتقال حرارت کاهش می‌یابد.
- افزایش ویسکوزیته: ویسکوزیته بیشتر محلول گلیکول، موجب افزایش افت فشار و مصرف بیشتر انرژی پمپ‌ها می‌شود.
- هزینه بالا: گلیکول نسبت به آب گران‌تر است و هزینه نگهداری و جایگزینی آن بیشتر است.
- سمیت (در برخی انواع): اتیلن گلیکول سمی است و نیازمند رعایت نکات ایمنی است. پروپیلن گلیکول کمتر سمی است و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد.
🏢 کاربردها:
- چیلرهای صنعتی در مناطق سردسیر برای جلوگیری از یخ‌زدگی.
- صنایع غذایی و دارویی (با پروپیلن گلیکول به دلیل غیرسمی بودن).
- سیستم‌های خنک‌کاری فرآیندی که نیاز به حفاظت بیشتر در برابر خوردگی و انجماد دارند.
- سیستم‌های مدار باز یا طولانی که احتمال رکود سیال وجود دارد.
مقایسه:
| ویژگی‌ها | آب | ترکیب آب و گلیکول |
| راندمان حرارتی | بالا | کمتر از آب |
| نقطه انجماد | صفر درجه | کمتر از صفر (بسته به درصد گلیکول) |
| خوردگی | بالا (در صورت عدم کنترل) | کمتر (با افزودنی‌ها) |
| ویسکوزیته | پایین | بالا |
| رشد باکتری‌ها | محتمل | کمتر |
| هزینه | کم | بالا |
| زیست‌محیطی | ایمن | بسته به نوع (پروپیلن گلیکول بهتر) |
نکته عملی:
- در مناطق گرم و سیستم‌های بسته، آب خالص بهترین انتخاب است.
- در مناطق سرد و سیستم‌های باز یا حساس، ترکیب آب و گلیکول توصیه می‌شود.
- در صنایع غذایی و دارویی، پروپیلن گلیکول (Propylene Glycol) ترجیح داده می‌شود.
دیدگاه خود را بنویسید